Διεύθυνση: Λεωφόρος Αμαλίας 2-4 και Όθωνος .
Ο χρυσός αιώνας της Αθήνας ήταν ο 19ος. Μέσα σε 50 χρόνια το μικρό χωριό στους πρόποδες της Ακρόπολης μετατράπηκε σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με ανάκτορα και νεοκλασικά μέγαρα.
Όμως η ανάπτυξη, η ανοικοδόμηση, ο υπερβολικός εκμοντερνισμός, το οικονομικό συμφέρον, αλλά και ο πόλεμος και η έλλειψη χρημάτων συνετέλεσαν ώστε μερικά θαυμάσια κτίρια να χαθούν για πάντα. Κτίρια που αν είχαν διατηρηθεί η εικόνα της Αθήνας θα ήταν διαφορετική, σίγουρα ομορφότερη.
Ένα απο αυτά είναι το Μέγαρο Νεγρεπόντη
Ανεγέρθηκε περί το 1880 και οχι 1886 (έχουν βρεθεί φωτογραφικά τεκμήρια) το κατεδάφισαν το 1959 .
Το αρχικό κτίριο αγνώστου αρχιτέκτονα επεκτάθηκε σε σχέδια του Eugène Troump μετά την αγορά του από τον Μιλτιάδη Nεγρεπόντη, ενώ προστέθηκε και επιπλέον όροφος.
Η Αρχική του χρήση ήταν κατοικία της Λουκίας Λ. Λουριώτη, και αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως ανάκτορο του διαδόχου Κωνσταντίνου μετά τον γάμο του με τη Σοφία της Πρωσίας το 1889.
Το Μέγαρο Νεγρεπόντη βρισκόταν απέναντι από τη Βουλή και στόλιζε κάποτε την αρχή της Αμαλίας, όταν η λεωφόρος αποτελούσε την επίσημη «βόλτα» των Αθηναίων, που περπατούσαν έχοντας στη μία πλευρά τον Βασιλικό Κήπο (μετέπειτα Εθνικό Κήπο) και στην άλλη πολυτελείς κατοικίες. Το μέγαρο ανεγέρθηκε το 1870 ως Οικία Λουριώτη (αγωνιστής του 1821 και πολιτικός), από άγνωστο αρχιτέκτονα.
Αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως προσωρινό ανάκτορο του διαδόχου Κωνσταντίνου, μετά τον γάμο του με τη Σοφία της Πρωσίας, το 1889, αναμένοντας να χτιστεί το ανάκτορο του διαδόχου στην Ηρώδου Αττικού (σημερινό προεδρικό μέγαρο).
Αιτία κατεδάφισης: Aξιοποίηση οικοπέδου. Στην θέση του υπάρχει πολυτελής πολυκατοικία.
