Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζακύνθου: Πρόκειται για την αρχαιότερη Βιβλιοθήκη της χώρας με την πρώτη συλλογή της να οργανώνεται το 1628 επί Ενετοκρατίας απο τον Βενετό διοικητή Θωμά Φλαγγίνη ο οποίος δώρισε στην Κοινότητα της Ζακύνθου 200 τόμους βιβλίων.
Η επίσημη ίδρυσή της έγινε το 1803 από την Επτάνησο Πολιτεία. Το 1882 με απόφαση του υπουργού Παιδείας Κωνσταντίνου Λομβάρδου η Βιβλιοθήκη αποτέλεσε ανεξάρτητη Δημόσια Υπηρεσία με πρώτο Δ/ντή τον ιστοριογράφο Παναγιώτη Χιώτη. Τότε εμπλουτίστηκε με βιβλία προερχόμενα από δωρεές και περιελάμβανε αρχαιολογική και νομισματική συλλογή και πινακοθήκη.
Το 1935 η Δημόσια και η από το 1888 υφισταμένη Δημοτική Φωσκολιανή Βιβλιοθήκη, συγχωνεύτηκαν στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Ζακύνθου. Αμέσως μετά τους σεισμούς του 1953 η Βιβλιοθήκη ανασυγκροτήθηκε από δωρεές και κληροδοτήματα.
Η Βιβλιοθήκη περιλαμβάνει περί τους 70.000 τόμους βιβλίων, αρχείο τοπικού τύπου, CD-ROM, video- κασέτες. Διαθέτει επίσης συλλογή από κούκλες με τοπικές ενδυμασίες, συλλογή πινάκων ζωγραφικής, συλλογή φωτογραφιών της προσεισμικής (1953) Ζακύνθου και παλιά έπιπλα.
Δυστυχώς η Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ζακύνθου είχε μόλις δύο άτομα προσωπικό από τα εννέα που προέβλεψε αρχικά ο νομοθέτης και είναι η μοναδική βιβλιοθήκη της χώρας που δεν διαθέτει ούτε έναν βιβλιοθηκονόμο ή αρχειονόμο.
Από τον Ιούνιο του 2019 η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως έθεσε στόχο να ανασυγκροτήσει το χώρο από την χρόνια εγκατάλειψη.
Σε πρώτη φάση παρέδωσε σε λειτουργία το Αναγνωστήριο μια αίθουσα 200 τ.μ. που για 15 χρόνια ήταν σφραγισμένη, εξαιτίας μιας ρωγμής που είχε υποστεί η μεσοτοιχία της, μετά από σεισμό του 2006.
