Ήταν 5 Φεβρουαρίου το 1982, όταν στο βραδινό δελτίο ειδήσεων ανακοίνωσαν ότι από το πρωινό της επόμενης ημέρας η σχολική ποδιά δεν ήταν πλέον υποχρεωτική για τις μαθήτριες. Ο υπουργός Παιδείας της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, Λευτέρης Βερυβάκης ανακοίνωνε με κάθε επισημότητα την απόφαση για την κατάργησή της.
Η ποδιά που μεγάλωσε γενιές εξελίχθηκε και η ίδια μέσα στην πάροδο των χρόνων και με τις κυβερνητικές ευλογίες, έπαιρνε το δρόμο προς «το χρονοντούλαπο της ιστορίας».
Αν έχεις προλάβει την ποδιά στο σχολείο, η ανάμνησή της σου φέρνει μία μελαγχολική νοσταλγία.
Η Ιστορία της .
Η σχολική ποδιά φορέθηκε αρχικά από τα κορίτσια σε χρώμα μαύρο έως το 1965. Ο υπουργός παιδείας της εποχής, Γεώργιος Παπανδρέου, άλλαξε τότε το χρώμα της από μαύρο σε μπλε και συνέταξε και την εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας με τα υποχρεωτικά της χαρακτηριστικά.
Στο πέτο έπρεπε η κάθε μαθήτρια να φορά κονκάρδα, όπου αναγραφόταν το σχολείο και η τάξη ενώ το μήκος της ποδιάς ήταν απαραίτητα κάτω από το γόνατο.
Αυτές τις ποδιές τις βλέπουμε στις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου όπως «Χτυποκάρδια στο θρανίο», «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» .
Ενώ οι πρώτες σχολικές ποδιές είχαν λιτό σχεδιασμό, αργότερα οι σχεδιαστές επέλεξαν να προσθέσουν και άλλες λεπτομέρειες, ώστε να παρουσιάζουν νέα πιο ελκυστικά σχέδια προς τους υποψήφιους αγοραστές, που ήταν η νεολαία της εποχής.
Τη δεκαετία του 1970 κυρίως μεγάλα πολυκαταστήματα των Αθηνών, όπως το Μινιόν, ο Δραγώνας, οι Αφοί Λαμπρόπουλοι, πριν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, με εκδηλώσεις και διαφημιστικές καμπάνιες, παρουσίαζαν τα νέα σχέδια στις ποδιές. Βιοτεχνίες και σχεδιαστές εργάζονταν με αντικείμενο τη σχολική ποδιά.
Οι τιμές ποίκιλαν και έτσι ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα της κάθε οικογένειας η αγορά ήταν εφικτή από όλους. Οι απλές ποδιές κόστιζαν από 400 δραχμές έως 700 δραχμές, ενώ, αν κάποιος επέλεγε ποδιά, φέρ’ειπείν, του σχεδιαστή Τσεκλένη, η τιμή της ήταν περίπου διπλάσια, δηλαδή μεταξύ 550 δραχμών και 1.500 δραχμών.
Σήμερα, που έχουν περάσει σχεδόν τέσσερις δεκαετίες από την κατάργησή της, μπορούμε να πούμε ότι εκτός του ότι ήταν πρακτική , καθόριζε με ισότητα το ντύσιμο μέσα στα σχολεία μας.
Σήμερα οι μαθητές φοράνε ότι θέλουν στο σχολείο γεγονός που πολλές φορές ενισχύει την επίδειξη πλούτου και ενός άτυπου ενδυματολογικού συναγωνισμού μεταξύ των μαθητών.Σίγουρα η πρωινή προετοιμασία είναι πιο χρονοβόρα αφού ο μαθητής προσπαθεί να κάνει το ανάλογο styling για τη σχολική του εμφάνιση ,κάτι που δεν συνέβαινε με τις μαθητικές ποδιές.
Αν η κατάργησή της μαθητικής ποδιαλς ήταν σωστή ως απόφαση ή όχι και αν κατάφερε το σκοπό της να αναπτύξει την προσωπικότητα του παιδιού, είναι κάτι που σηκώνει μπόλικη κουβέντα. Γιατί σε κάθε ….ναι μεν, υπάρχει κι ένα αλλά!
Για περισσότερη ενημέρωση για όλα τα θέματα που αφορούν την επικαιρότητα ακολουθήστε την σελίδα μας στο facebook: https://www.facebook.com/enjoynews.gr/
