Την περίοδο των Χριστουγέννων έχει πάντα έχει την τιμητική του το «Χωριό του Άι Βασίλη» στο παγωμένο αλλά και πανέμορφο Ροβανιέμι .Μια πόλη της Φινλανδίας και πρωτεύουσα της περιφέρειας της Λαπωνίας, χίλια χιλιόμετρα βόρεια του Ελσίνκι, στο βορειότερο σημείο της Ευρώπης.Εκεί ανακαλύψαμε έναν Έλληνα απο το Ναύπλιο που αποφάσισε να φύγει λόγω της οικονομικής κρίσης όπως τόσοι άλλοι προς αναζήτηση καλύτερου μέλλοντος .Είναι ο Γιώργος Φραντζόγλου που πήρε τη μεγάλη απόφαση το 2016 να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να μετακομίσει μόνιμα με τη σύζυγο του Χρύσα και τα δίδυμα παιδιά τους στον Αρκτικό κύκλο.
Ο Γιώργος ξεκίνησε να εργάζεται ως «γητευτής» των ταράνδων, να κάνει διαδρομές στο Βόρειο Σέλας, αλλά και εκδρομές με σνόουμομπιλ έχοντας πάντα για γείτονά του τον …Άγιο Βασίλη.
Το παγωμένο τοπίο αγκάλιασε «θερμά» τον Γιώργο και την όμορφη οικογένεια του και σήμερα απολαμβάνουν το υπέροχο τοπίο της Λαπωνίας έχοντας συνχρόνως εξασφαλίσει επαγγελματικά την ζωή τους σε μια οργανωμένη κοινωνία.
Ας αφήσουμε όμως τον ίδιο να μας πει πως είναι για έναν Έλληνα η ζωή σε τόσο ιδιαίτερες κλιματολογικά συνθήκες.,και ας απολαύσουμε τις υπέροχες φωτογραφίες απο το Αρκτικό τοπίο .
Γιώργος Φραντζόγλου -Χρύσα Ανυφαντή
Για τους περισσότερους απο εμάς μοιάζει σαν παραμύθι να βρεθούμε στην «γειτονιά» του Αγίου Βασίλη.Εσάς τι σας έκανε να επιλέξετε να εγκατασταθείτε στον Αρκτικό,κύκλο φεύγωντας απο το πανέμορφο Ναύπλιο;
Η επιλογή για εγκατάσταση στον αρκτικό κύκλο ήρθε συνειδητά και ως φυσικό επακόλουθο της αγάπης μας για το χειμώνα, το χιόνι και την ανέγγιχτη φύση. Θα μπορούσαμε άνετα να μένουμε και κάπου πιο απομονωμένα, βορειότερα ακόμα από το Ροβανιέμι, αλλά αυτό θα έκανε την ανατροφή των παιδιών και την εύρεση εργασίας δύσκολα. Ίσως στο μέλλον…
Να διευκρινίσω ότι δεν φύγαμε από το Ναύπλιο, αφού από το Ναύπλιο έφυγα το 1997 για σπουδές, αλλά από Καρδίτσα, όπου μέναμε. Εν συντομία 18 χρόνια στο Ναύπλιο, 18 χρόνια στην Θεσσαλία (Τρίκαλα-Καρδίτσα) και τα τελευταία 4 κ κάτι στην Φινλανδία. Μια ζωή μετακόμιση προς το βορρά
Πόσο εύκολο ήταν να εγκλιματιστεί ένας Έλληνας μάλιστα με δυο μικρά παιδάκια όπως εσείς στο παγωμένο Ροβανιέμι ;
Ο εγκλιματισμός για εμάς ήταν πολύ εύκολος. Ξέραμε που ήρθαμε και μας άρεσε τόσο πολύ το μέρος που ήρθε αμέσως.
Οι συνθήκες δεν ήταν εύκολες. Είχαμε τα δίδυμα 2 μόλις χρόνων, χωρίς κανέναν άλλον συγγενή ή γνωστό, με όλες μας τις οικονομίες να έχουν ήδη εξανεμιστεί για το ταξίδι, μάλιστα δανείστηκα και κάποια χρήματα από δύο φίλους για τα πρώτα έξοδα εδώ, δούλευα 12-18 ώρες καθημερινά τον πρώτο χειμώνα,η σύζυγός μου περνούσε όλον τον καιρό στο σπίτι με τα παιδιά και παρ’ολα αυτά, ήταν τόση η χαρά μας για το πού ζούμε και πόσο τυχεροί νιώθαμε για το ότι βρισκόμασταν εδώ,που το χαμόγελο δεν έλλειψε ποτέ από όλους μας, εξ αρχής.
Υπάρχουν άλλοι Ελληνές εκτός από εσάς;
Από όσο γνωρίζουμε, υπάρχει άλλος ένας Έλληνας εδώ, που έχει ταξί, συναντηθήκαμε μάλιστα κάποιες φορές και ο ίδιος μας μετέφερε ότι υπάρχει και άλλος Έλληνας, πολιτικός μηχανικός, αλλά δεν έχουμε γνωριστεί προσωπικά. Εξ ολοκλήρου ελληνική οικογένεια άλλη στο Ροβανιέμι δεν γνωρίζουμε και πιθανότατα δεν υπάρχει.
Φέτος που ο τουρισμός παγκοσμίως έχει υποστεί μεγάλο πλήγμα ,όπως είδαμε και στη χώρα μας λόγω Covid στο Ροβανιέμι θα υπάρχουν επισκέπτες στο χωριό του Αγίου Βασίλη? καιμσε τι βαθμό έχει επηρεαστεί η επισκεψιμότητα τουριστών ;
Φυσικά ο τουρισμός στην Λαπωνία δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος. Ουσιαστικά έχουμε μείωση κατά 90% αφού το Ροβανιέμι είναι προορισμός παγκοσμίου εμβέλειας και η απαγόρευση των πτήσεων οδήγησε σε ακύρωση των κρατήσεων από όλα τα μεγάλα τουριστικά γραφεία αλλά και μεμονωμένων ταξιδιωτών. Υπάρχουν ωστόσο επισκέπτες από την υπόλοιπη Φινλανδία, καθώς και από Σουηδία, Νορβηγία κ Ρωσία.
Ευτυχώς η ζωή μας επαγγελματικά δεν επηρεάστηκε τόσο από την έλλειψη τουρισμού, αφού εγώ δουλεύω στο κολυμβητήριο ως προπονητής και η σύζυγός μου ως νηπιαγωγός.
Τους θερινούς μήνες πως είναι η ζωή εκεί;
Η ζωή εδώ τους θερινούς μήνες είναι εξ ίσου όμορφη με τον χειμώνα,με διαφορετικό χρώμα. Το λευκό δίνει την θέση του στο πράσινο του δάσους και στο μπλέ των λιμνών και των ποταμών. Περνάμε πολύ χρόνο έξω στην φύση απολαμβάνοντας τις ατελείωτες μέρες κάτω από τον ήλιο του μεσονυκτίου.
Τι σας λείπει απο την Ελλάδα εκτός φυσικά των δικών σας ανθρώπων…
Πέραν των προσώπων λοιπόν, αυτό που μας λείπει από την χώρα μας είναι τα βουνά το ιδιαίτερο ανάγλυφο και η ποικιλομορφία της, από “τροπικές” παραλίες μέχρι τεράστιες και απόκρημνες, ορθοπλαγιές.
Αν ξαναγινόσασταν για μια στιγμή κ εσείς παιδί τι θα ζητούσατε από,τον γείτονα σας Άγιο Βασίλη ;
Αν ξαναγινόμουν παιδί τότε αυτό που πιθανότατα θα ζητούσα μέσα στην παιδική ανεμελιά, θα ήταν κάτι απλό κ εύκολο, όπως ένα παιχνίδι. Ωστόσο με παιδική ψυχή και κρίση ενήλικα, αυτό που θα ευχόμουν για όλους μας είναι να ξεκινήσουμε να νοιαζόμαστε περισσότερο για την φροντίδα της υγείας μας (ψυχικής κ σωματικής) καθημερινά, να μην αναλωνόμαστε σε κακοπροαίρετη κριτική και αρνητικές σκέψεις προς τους άλλους, αλλά να στοχεύουμε στην προσωπική μας αυτοβελτίωση.
Μια υπέροχη ευχή για όλους μας.
