γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
“Ενας σπάνιος υγρότοπος που παλεύει για την επιβίωσή του”, γράφουν κάποια μικρά τοπικά site – γιατί τα μεγάλα έχουν άλλα σοβαρότερα θέματα να ασχοληθούν. Αλλά επειδή πια στις μέρες μας τίποτα δεν μένει κρυφό ή στα στενά τοπικά όρια, οι φωτογραφίες ντροπής κάνουν τον γύρω του κόσμου.
Τα ξένα site γράφουν για την ντροπή της Ελλάδας να έχει έναν σπάνιο υγροβιότοπο και να τον έχει παρατημένο στο έλεος των ασυνείδητων. Με απίστευτη χλωρίδα και πανίδα, το Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού, αλλά και όλη η περιοχή με τις εκβολές και δέλτα των ποταμών Γαλλικού – Αξιού -Λουδία – Αλιάκμονα πρέπει να το προσέχουμε σαν τα μάτια μας.
Υποτίθεται ότι είναι προστατευμένη περιοχή αλλά που δεν την προστατεύει κανείς.
Ένας επίγειος παράδεισος που βρίσκεται λίγο μετά την Κατερίνη και πριν φτάσουμε Θεσσαλονίκη, φιλοξενεί πολλά άγρια ζώα, ψάρια και πουλιά ανάμεσα σε τόνους σκουπιδιών. Στις φωτογραφίες που θέλουμε να δείξουμε την όμορφη πλευρά δεν φαίνεται τίποτα. Όσοι όμως θέλουν να μην ωραιοποιούν πράγματα και καταστάσεις, μιλούν για έναν ατελείωτο σκουπιδότοπο.
Στην αρχή πιστέψαμε ότι αυτή η σπάνια περιοχή διασώθηκε ευτυχώς. Αλλά τώρα, οι κανονικοί δημοσιογράφοι που κάνουν έρευνα και ρεπορτάζ, μιλάνε για πτώματα ζώων που κάποιοι σκότωσαν και που επιπλέουν (φωτο επάνω), για κάψιμο καλωδίων, απόρριψη μπάζων και σκουπιδιών σε έναν υγροβιότοπο που φιλοξενεί το 66% των ειδών πουλιών που υπάρχουν στην Ελλάδα.
Η άγρια ζωή, τα ψάρια και τα σπάνια πουλιά προσπαθούσε να αναπνεύσουν ακριβώς δίπλα στα σκουπίδια. Κάπου ανάμεσα σε πλαστικά, ελαστικά αυτοκινήτων και στρώματα, κάποια πουλιά προσπαθούν να σκαλίσουν το χώμα. Εκεί ακριβώς που κάποια στιγμή έπιασαν επ’ αυτοφώρω έναν υπάλληλο κάποιας εταιρίας να σκάβει για να θάψει χημικές ουσίες αγνώστου προελεύσεως.
Οι εθελοντές που πηγαίνουν κατά καιρούς για να καθαρίσουν, βρίσκονται αντιμέτωποι με αμέτρητες σακούλες γεμάτες οικοδομικά υλικά, παλιά έπιπλα, κουφάρια ζώων, κουβέρτες, πλαστικά, ρόδες αυτοκινήτων, δεκάδες στρώματα κτλ. Ένας σκουπιδότοπος στις όχθες του Γαλλικού ποταμού, στην καρδιά της προστατευόμενης περιοχής.
Φωτογραφία του Δέλτα Αξιού από ψηλά
Τι ακριβώς είναι αυτό το πάρκο;
Το Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού (Εθνικό Πάρκο Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα) περιλαμβάνει τη Λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου Θεσσαλονίκης, τις εκβολές του Γαλλικού ποταμού, το δέλτα του ποταμού Αξιού, το δέλτα του ποταμού Αλιάκμονα, τον υγρότοπο της Νέας Αγαθούπολης και τους υγροτόπους της Αλυκής Κίτρους. Η προστασία που παρέχεται ως σήμερα στην περιοχή οφείλεται στην ένταξη του το 1971 στην Σύμβαση Ραμσάρ ως Υγροτόπου Διεθνούς Σημασίας και στη ένταξή της στο δίκτυο περιοχών Natura 2000. Επίσης έχει περιληφθεί στον κατάλογο των σημαντικών περιοχών για τα πουλιά IBA (Important Bird Areas).
Τα οικοσυστήματα των ποταμών του Πάρκου είναι ιδιαίτερα πλούσια σε αριθμό ειδών. Μόνο στο ποταμό Αξιό έχουν μετρηθεί συνολικά είκοσι έξι είδη ψαριών, ενώ στον Αλιάκμονα υπάρχουν είκοσι έξι είδη αυτόχθονα και τέσσερα εισαχθέντα είδη. Ιδιαίτερα πρέπει να αναφερθεί το μαυροτσιρώνι (Rutilus Macedonicus). Μεταξύ δε των θηλαστικών περιλαμβάνονται το άλογο, o Μυοκάστορας (Myocastor coypus), ο Λαγόγυρος (Citelus Citelus, η Βίδρα (lutra lutra) και ο ελληνικός Βούβαλος (Νεροβούβαλος).
Τα κυριότερα πουλιά του πάρκου: Αλκυόνη, (μένει μόνιμα στην περιοχή του πάρκου), Αργυροπελεκάνος, Ήταυρος, Κύκνος, Μελανοκέφαλος γλάρος, Μικροτσικνιάς, Νεροχελίδονο, Νυχτοκόρακας, Πετροτριλίδα, Πρασινοκέφαλη, Σταχτοτσικνιάς, Στρειδοφάγος, Σφυριχτάρι, Τσαλαπετεινός, (έρχεται στην περιοχή του πάρκου την άνοιξη), Φαλαρίδα, Φοινικόπτερο, Σουβλόπαπια κ.α.
Όπου πετυχαίνουμε τέτοιου είδους άρθρα, πρέπει να τα κοινοποιούμε για να τα βλέπει όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος. Πρέπει να κάνουμε ρεζίλι τους κρατικούς φορείς, τα αρμόδια υπουργεία, τους Νομάρχες ή περιφερειάρχες- που στρογγυλοκάθονται στις καρέκλες τους χωρίς να κάνουν τίποτα.
Πηγή :NIKOS ONLINE κοινοποιήστε το :https://bit.ly/3govWf3
