ΔιεθνήΟμογένεια

Οδοιπορικό στην Ελληνική κοινότητα στο Ουζμπεκιστάν -« η Ελλάδα δεν βοηθάει»-όσοι απομείναμε εδώ είμαστε παιδιά ενός κατωτέρου Θεού


Σε συνέχεια του αφιερώματος για τις Ελληνικές  κοινότητες ανα το κόσμο , το enjoy news  ήρθε σε επικοινωνία με τον πρόεδρο της Ελληνικής κοινότητας στο μακρινό Ουζμπεκισταν , τον Αρχιτέκτονα κύριο Κώστα Πολίτη , ο οποίος μας ( ξεναγεί ) στην ιστορία της κοινότητας .

Κύριε Πολίτη ,Θα θέλατε  να μας πείτε ποσά μέλη έχετε στην Ελληνική κοινότητα Ουζμπεκιστάν  , και από πότε  χρονολογείται η ιστορία της κοινότητας ;

Η Ελληνική παρουσία στην Κεντρική Ασία ξεκινάει σε πολύ απώτερες εποχές από αυτές που  εμείς νομίζουμε. Ο Αρριανός (2ος αι μΧ) στην «Ινδική» μας λέει ότι αργότερα   o Μ. Αλέξανδρος κατά την εκστρατεία του στην Ασία, συνάντησε Έλληνες στην πόλη Νύσσα στη Βόρεια Ινδία (από το Διο-Νυσσος) οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί εκεί μετά από την εκστρατεία του Διονύσου και καλλιεργούσαν την άμπελο που τους δίδαξε ο Διόνυσος.  Στην εκπολιτιστική εκστρατεία του Διόνυσου στην Ασία αναφέρεται και στις Βάκχες του ο Ευριπίδης (405 πΧ), όπου ο ίδιος ο Διόνυσος μιλάει για τα «..κάστρα της Βακτρίας»

Στον 20 αιώνα  έχουμε την περίφημη ιστορία των Πολιτικών Προσφύγων που έφθασαν το 1949 στην Τασκένδη γύρω στα 12.000 άτομα τα οποία μέσα σε μια 10ετια όταν έφθασαν εκεί και τα παιδιά τους αλλά και οι εκδιωχθεντες από τον Καύκασο Πόντιοι έγιναν γύρω στιις 25.000. Όταν στα τέλη της δεκαετίας του’70 άρχισε η μαζική επιστροφή στην Πατρίδα οι Έλληνες του Ουζμπεκιστάν αριθμούσαν περίπου τις 40.000.

Σήμερα αριθμούμε γύρω στους 1.500 ελληνικής καταγωγής ανθρώπους από τους οποίους οι 600 (μαζί με τους φιλέλληνες) είναι λίγο πολύ τα ενεργά μέλη της Κοινότητας μας.

         Ο αντιπρόεδρος της ΕΕ  κ Μαργαρίτης Σχοινάς  και ο κ Κώστας Πολίτης πρόεδρος της Ελληνικής κοινότητας 

 


Είσασταν μια  χώρα ενωμένη στη Σοβιετική ένωση και κυρίως η πόλη της Τασκένδης είχε πολλούς Έλληνες μετανάστες  μετά τον εμφύλιο , σήμερα υπάρχουν σε αυτήν Έλληνες 2ης γενιάς ;

Από τους αριθμούς που σας ανέφερα υπάρχουν 8 υπερήλικες της πρώτης γενιάς και οι υπόλοιποι είναι δεύτερης και τρίτης γενιάς, φυσικά από μεικτούς γάμους.

Στους Έλληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς, ως κοινότητα και σε συνεργασία με την ΓΓ  Απόδημου Ελληνισμού έχετε προγράμματα εκμάθησης της Ελληνικής γλώσσας ;

Δεν θα ήθελα να παραπονεθώ απλά μιας και με ρωτάτε θα απαντήσω ότι : « η Ελλάδα δεν βοηθάει».

Το θέμα των πολιτικών προσφύγων έχει λήξει και όσοι απομείναμε εδώ είμαστε παιδιά ενός κατωτέρου Θεού. Ούτε υπηκοότητα χορηγείται σε παιδιά Ελλήνων τα οποίοι χρόνια έχουν καταθέσει τα χαρτιά τους αλλά ούτε καν βίζα , απλά αντιμετωπίζονται όπως ο κάθε Ουζμπεκος πολίτης.

Πολλές φορές τους λέω χαριτολογώντας να πάτε στην Τουρκία να μπείτε σε ένα φουσκωτό και να πάτε στην Ελλάδα ως Πακιστανοί, γρηγορότερα θα αποκτήσετε διαβατήριο. Δεν είναι μήπως αλήθεια;;

Γνωρίζω ότι είναι σκληρά αυτά που λέω αλλά μας πνιγεί η αγανάκτηση .

Υπάρχει συνεργασία μεταξύ της κυβερνήσεις του Ουζμπεκιστάν  με την κοινότητα για θέματα που αφορούν τα μέλη , πχ κτιριακές εγκαταστάσεις υποδομές κλπ;

Ναι το Ουζμπεκιστάν βοηθάει από λίγο και γενικά εχει μια καλή διαχείριση του θέματος των εθνοτήτων.

Η Κοινότητα μας έχει κληρονομήσει από παλιά ένα πολύ σημαντικό κτίριο  στο κέντρο της Τασκένδης απλά δεν έχουμε τους απαιτούμενους πόρους να το συντηρήσουμε.

 

Ζώντας αρκετά χρόνια στο Ουζμπεκιστάν εάν σας ρωτούσαμε ποια κοινά μπορούν να έχουν οι Ουζμπέκοι με τους Έλληνες ;

Στο βαθμό που είμαστε Ανατολιτες (και νομίζω ότι είμαστε αρκετά) ναι έχουμε πολλά κοινά και με καταλαβαίνετε τι εννοώ. Από την αγάπη για την καλοπέραση, μέχρι το «βρε δε βαριέσαι»,  είναι πολύ φιλόξενοι, πρόσχαροι, ομιλητικοί, θορυβώδεις στην ιδιωτική τους ζωή, συμπονετικοί όταν κάποιος έχει πρόβλημα και τους αρέσουν οι οικογενειακές γιορτές και τα μεγάλα τραπέζια..

Κύριε Πολίτη , θα θέλατε  να προσθέσετε σχετικό  με τα προβλήματα της κοινότητας αφού σας δίνεται αυτή η ευκαιρία επικοινωνείας;

Θα ήθελα να τονίσω την μεγάλη ανάγκη της δημιουργίας εδώ ενός Προξενείου.

-Οι εδώ Έλληνες αλλά και οι Έλληνες από την Τασκένδη οι οποιοι ζουν στην Ελλαδα (και μιλάμε για περίπου 25-30 χιλιαδες) αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα όταν χρειαστούν κάποιο έγγραφο από εδώ. Δεν υπάρχει η δυνατότητα νομιμοποίησης του εγγράφου εδώ γι’ αυτο και στέλνονται στο Προξενείο της Μόσχας όπου η πρέπει να ταξιδέψει ο ιδιος,η να δώσει πληρεξούσιο σε κάποιον εκεί γνωστό του για να διεκπεραιώσει την διαδικασία.  Κάτι ανάλογο γίνεται και απλά για μια επικύρωση γνήσιου υπογραφής!!.

-Επίσης  ένα Γραφείο Τουρισμού του ΕΟΤ και μια εμπορική αντιπροσωπεία θα ήταν χρήσιμα για μας αλλά θα μπορούσαν να αποβούν ιδιαίτερα ωφέλιμα και για την Ελλάδα. Μην ξεχνάμε ότι το Ουζμπεκιστάν είναι πλέον η ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία της Κ. Ασίας και χώρα κομβικής σημασίας με 32.000.000 κάτοικους.

-Και κάτι που ίσως στην Ελλάδα οι περισσότεροι αγνοούν:

Η ζύμωση του ελληνικού πολιτισμού με τις τοπικές παραδόσεις (βουδιστική, Ινδική και όπως θα δούμε Μουσουλμανική) έφθασε στο απόγειο της όταν πλέον τον 5ο αι. στο Κοράνι ( Σούρα 18:83-98) έχουμε την πρώτη επίσημη αναφορά στον Αλέξανδρο ως προφήτη. Εκεί αναφέρεται ως «δικερος» επειδή οι προφορικές παραδόσεις είχαν ως μοναδική εικονιστική αναφορά τα νομίσματα του στα οποία πάντα αναπαρίσταται με το διάδημα – σύμβολο του Θεού Αμμωνος Διός (καθώς είχε ήδη χριστεί στην έρημο της Σίβας ως Υιός Θεού).  Ο «Δίκερος» λοιπόν έρχεται να σώσει τον κόσμο από τις δυνάμεις του Κακού τις οποίες σε μάχη που δίνει εδώ στην Κεντρική Ασία τις νικά και τις φυλακίζει για πάντα σε ένα τεράστιο τείχος με σιδερένιες πύλες που έχτισε σε κάποια χαράδρα ανάμεσα σε δυο βουνά. Πολλοί μετέπειτα μεγάλοι ερμηνευτές του Κορανίου (εκτός κάποιων νεότερων εξαιρέσεων) τον ταυτοποιούν ως τον Μ. Αλέξανδρο που πλέον περνάει στο πάνθεο του Μουσουλμανικού κόσμου ως Ισκαντέρ Ζουλκαρναιν (Αλέξανδρος ο Δικερος)

Για το λόγο αυτό το όνομα Ισκαντερ είναι πλέον ιδιαίτερα διαδεδομένο στο Μουσουλμανικό κόσμο. Ο Αλισερ Ναβοι (15ος αι.) ο θεωρούμενος ως Πατριάρχης της Ουζμπεκικης Λογοτεχνίας και Ιστορίας αφιερώνει στο Αλεξανδρο ένα εγκωμιαστικό βιβλίο με τίτλο «Το Τείχος του Ισκαντερ» όπου τον εκθειάζει ως πρότυπο αρετών και σωτήρα των ανθρώπων. (Χειρόγραφο του 15ου αι με μικρογραφίες με τον Αλέξανδρο έχω ο ίδιος φωτογραφίσει μέσα στην Εθνική Βιβλιοθήκη). Με την επικράτηση του Μουσουλμανισμού στην Ασία είναι εύκολο να αντιληφθεί κάνεις τη σημασία αυτού του γεγονότος στις τοπικές παραδόσεις των λαών. Το νόμισμα του Αλεξάνδρου και ότι ήταν σχετιζόμενο με αυτόν απόκτησε μαγική δύναμη για τον απλό κόσμο σε κάποιες περιοχές μέχρι τις μέρες μας. 

Στις μέρες μας έχει γίνει μια μοναδική αρχαιολογική ανακάλυψη από Ρώσους αρχαιολόγους! Εντοπίσθηκε στο Νότιο Ουζμπεκιστάν στα βουνά με υψόμετρα 1200-1500 μετρά ένα τεράστιο οχυρωματικό έργο συνολικού μήκους 50 χιλιομέτρων. Αυτό οχύρωνε τα βόρεια σύνορα της Βακτρίας σφραγίζοντας ουσιαστικά κάθε χαράδρα και κοιλάδα. Κατασκευαστικά αλλά και λόγω μεγέθους μπορεί να συγκριθεί μόνο με το αντίστοιχο Σινικό Τείχος της εποχής εκείνης. Έχοντας ανασκάψει ένα μικρό κομμάτι του τείχους και έχοντας βρει πληθώρα νομισμάτων και άλλων μοναδικών ευρημάτων οι Ρώσοι αρχαιολόγοι με απόλυτη βεβαιότητα λένε ότι είναι έργο Αλεξανδρινής περιόδου! Το τείχος εγκαταλείφθηκε εδώ και 2000 χρόνια με συνέπεια σήμερα να είναι σε ερειπιωδη μορφή και σε μεγάλη έκταση δύσκολα αναγνωρίσιμο. Έχοντας επισκεφθεί προσωπικά το έργο ως ειδικός (ύστερα από παράκληση του Υπουργού Τουρισμού του Ουζμπεκιστάν) μπορώ να διατυπώσω με βεβαιότητα την άποψη ότι το τείχος αυτό είναι εκείνο γύρω από το οποίο διαμορφώθηκε ο θρύλος του Δίκερου στο Κοράνι. Κάτι τέτοιο φυσικά θα έχει ιλιγγιωδών διαστάσεων σημασία για τους Μουσουλμάνους και θα παγιώσει τον Αλέξανδρο ως την υπέρτατη ιστορική προσωπικότητα στην Ασία και ως γέφυρα πολιτισμών!

Στο σημείο αυτό πιστεύω πως σήμερα το Ελληνικό Κέντρο Πολιτισμού (ΕΚΠ) στο Ουζμπεκιστάν καλείται να παίξει ένα κομβικό ρολό σηματοδοτώντας το Ελληνικό ενδιαφέρον στα δρώμενα. Έχοντας ως μέλη του αρχιτέκτονες, συντηρητές αρχαιοτήτων και σχεδιαστές με ήδη σημαντικό εργογραφικο στο χώρο αυτό,  έχοντας την υποστήριξη την Ελληνικής Πολιτείας θα μπορούσε να αναλάβει το Αναστηλωτικό και Μουσειολογικό μελετητικό κομμάτι του όλου έργου. Παράλληλα με την υποστήριξη ελληνικών ερευνητικών ιδρυμάτων όπως το ΙΤΕ (Κρήτη) και Πανεπιστήμιων θα μπορούσαμε να συντονίσουμε την παραγωγή πρωτογενών ερευνητικών μελετών.

Πέραν από αυτό (όπως συζήτησα με τον Υπ. Τουρισμού) στους χώρους του ΕΚΠ θα μπορούσε να οργανωθεί μόνιμη έκθεση για την Ελληνιστική εποχή στη Κ. Ασία κατι το οποιο θα πυροδοτουσε το ενδιαφερον του κοινου από ολον τον κόσμο

Επιμέλεια συνέντευξης  :Μάνος Σταυριανός 

 

👉ακολουθήστε την σελίδα μας στο facebook : https://www.facebook.com/enjoynews.gr/

Σχετικά άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button