Το επιχείρημα ότι «κάθε ανθρώπινη ζωή, ακόμα και αυτή ενός εγκληματία, είναι σεβαστή και αναφαίρετη» κάποιες φορές χάνεται από αποτρόπαια εγκλήματα σε βάρος αθώων ανθρώπων όπως αυτό που συνέβη εχθές το βράδυ στα Γλυκά Νερά με θύμα μια 20 χρονη Καρολίνα απο την Αλόννησο μια νεαρή μητέρα που βρήκε βίαιο θάνατο δίπλα στο 10 μηνών κοριτσάκι της.
Ηλικιωμένοι που βασανίζονται και θανατώνονται με άγριο τρόπο μέσα στα σπίτια τους και βέβαια μια άλλη κατηγορία οι «άρρωστοι» παιδεραστές όπως τον πα-τέρα που ασελγούσε στο 14 χρονο κοριτσάκι του.
Όλοι αυτοί εάν συλληφθούν ακολουθούν την οδό της δικαιοσύνης στην οποία όλοι έχουμε εμπιστοσύνη μεν ,αλλά γνωρίζουμε ότι δεν επαρκεί πολλές φορές η «εσχάτη των ποινών» δηλαδή ισόβια.
Η κατάσταση είναι τέτοια στα σωφρονιστικά ιδρύματα που μετά από λίγα χρόνια και αφού θα τους ταϊζουμε όλοι οι Έλληνες πολίτες θα βγουν και συνήθως θα είναι ίδιοι και χειρότεροι απο όταν μπήκαν στην φυλακή.
Σαν κοινωνία είμαστε διχασμένοι για το αν θα έπρεπε να επαναφερθεί η θανατική ποινή για ορισμένα εγκλήματα. 49,8% είναι υπέρ και 49,2% κατά.
Η θανατική ποινή δεν εφαρμόζεται σε κανένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. Όταν είναι γνωστό πως η τελευταία εκτέλεση στη χώρα μας έγινε το 1972 και η ποινή ακολούθως δεν εφαρμόστηκε ποτέ μέχρι τον Δεκέμβριο του 1993, οπότε και καταργήθηκε με νόμο.
Όλα αυτά είναι γεγονότα που ίσως πυροδοτούνται απο την ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση την φτώχεια και την δομή της κοινωνίας έχουν δημιουργήσει πλέον νοσηρά σημεία που είναι σε ανησυχητικό βαθμό επαναλαμβανόμενα.
Με τόσα ακραία περιστατικά βίας και με τους δράστες να ξέρουν ότι συνήθως σε λίγα χρόνια θα είναι ελεύθεροι να επαναλλαβούν τα πάθη τους ίσως θα έπρεπε σε πολύ λίγες περιπτώσεις τα κράτη να αναθεωρήσουν την κατάργηση της θανατικής ποινής για ειδεχθή εγκλήματα.
Η κοινωνία απέτυχε να περιορίσει την βία ….μήπως θα πρέπει οι νομοθέτες να επανεξετάσουν τα δεδομένα.
