Μάνος Χατζιδάκις – 100 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή της μουσικής

Σήμερα συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τη γέννηση του Μάνου Χατζιδάκι, του συνθέτη που μετουσίωσε την ελληνική ψυχή σε μουσική και άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στον πολιτισμό της χώρας μας. Γεννημένος στην Ξάνθη το 1925, ο Χατζιδάκις υπήρξε ένας ευαίσθητος δημιουργός, ένας ποιητής με νότες, που μέσα από το έργο του ανέδειξε την ομορφιά, τη μελαγχολία και το φως της Ελλάδας.

Από τα νεανικά του χρόνια στην Αθήνα, ξεχώρισε για το ταλέντο και τη βαθιά του γνώση της μουσικής. Η διάλεξή του το 1949 για το ρεμπέτικο τραγούδι υπήρξε σταθμός: υπερασπίστηκε ένα είδος παρεξηγημένο τότε, αναδεικνύοντάς το σε αυθεντική μορφή λαϊκής τέχνης. Έτσι, άνοιξε τον δρόμο για μια νέα εποχή στην ελληνική μουσική δημιουργία.

Με έργα όπως ο “Μεγάλος Ερωτικός”, τα “Παιδιά του Πειραιά” (που του χάρισαν το Όσκαρ το 1961), η “Οδός Ονείρων”, το “Χαμόγελο της Τζοκόντας”, και δεκάδες ακόμα συνθέσεις για το θέατρο, τον κινηματογράφο και τη σκηνή, ο Χατζιδάκις κατόρθωσε να ενώσει το λαϊκό με το λόγιο, το απλό με το βαθύ, το ελληνικό με το παγκόσμιο.

Πέρα από τη μουσική, υπήρξε ένας διανοούμενος με κοινωνική και αισθητική ευαισθησία. Ίδρυσε τον Μουσικό Οργανισμό του Δήμου Αθηναίων, ανανέωσε το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, και δημιούργησε την Ορχήστρα των Χρωμάτων, επιμένοντας ότι η τέχνη πρέπει να υπηρετεί την ποιότητα και την ψυχή του ανθρώπου.

Ο Μάνος Χατζιδάκις τιμήθηκε με Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού το 1961 για το τραγούδι «Τα Παιδιά του Πειραιά» (Never on Sunday), από την ομώνυμη αμερικανική ταινία του Ζυλ Ντασέν, με πρωταγωνίστρια τη Μελίνα Μερκούρη.

Ήταν η πρώτη φορά που Έλληνας συνθέτης κέρδιζε Όσκαρ, γεγονός που έκανε γνωστή διεθνώς τη σύγχρονη ελληνική μουσική. Το τραγούδι, με τη χαρακτηριστική μελωδία του και τη νοσταλγική, φωτεινή του διάθεση, έγινε σύμβολο της ελληνικότητας και αγαπήθηκε σε όλο τον κόσμο. Παρότι ο Χατζιδάκις δεν παρευρέθηκε ποτέ στην απονομή, η βράβευση αυτή καθιέρωσε οριστικά το όνομά του στη διεθνή μουσική σκηνή.

Ο Μάνος Χατζιδάκις έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα 23 Οκτωβρίου 1994, όμως οι μελωδίες του παραμένουν ζωντανές, συνοδεύοντας τις πιο ευαίσθητες στιγμές μας. Εκατό χρόνια μετά τη γέννησή του, η μουσική του εξακολουθεί να μας θυμίζει ότι η ομορφιά, η φαντασία και η ευαισθησία είναι οι αληθινές αξίες που δίνουν νόημα στην ύπαρξή μας.

Όπως έλεγε ο ίδιος:

«Η μουσική δεν είναι για να τη διασκεδάζεις, αλλά για να ζεις μέσα της.»