Η απόπειρα δολοφονίας του Βασίλη Αυλωνίτη μπροστά σε 1.100 θεατές του θεάτρου Περοκέ
Η σάτιρα ήταν πάντα δύσκολη και πολλές φορές ακόμη και επικίνδυνη.
Ο αγαπημένος ηθοποιός Βασίλης Αυλωνίτης σε ηλικία, μόλις 27 ετών,παραλίγο να χάσει την ζωή του μπροστά σε 1100 άτομα όταν κάποιος προσπάθησε να τον σκοτώσει στη σκηνή του θεάτρου Περοκέ.
Ο Αυλωνίτης γλίτωσε όχι όμως και ο τεχνικός του θεάτρου Παναγιώτης Μωραΐτης, ο οποίος έπεσε νεκρός.
Ήταν στις 22 Αύγουστου του 1931. Το Περοκέ ήταν κατάμεστο με 1.100 θεατές, και η βραδινή παράσταση άρχιζε στις 10.30.
Οι Αθηναίοι έσπευδαν να παρακολουθήσουν την επιθεώρηση «ΚΑΤΕΡΓΑΡΑ» και τον θίασο στο οποίο μετείχαν μεταξύ άλλων η μεγάλη θεατρίνα του μουσικού θεάτρου, πρωταγωνίστρια και θιασάρχης της εποχής Ζαζά 
Μπριλλάντη, η καρατερίστα και μουσικός Σωτηρία Ιατρίδου, ο αδελφός της χορευτής, κωμικός, σκιτσογράφος και σκηνογράφος Σταύρος Ιατρίδης, ο ταλαντούχος Κυριάκος Μαυρέας και ο 27χρονος τότε Βασίλης Αυλωνίτης.
Εθεωρείτο μια από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες της εποχής και βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στα νούμερα, στα οποία σατιριζόταν τον τότε πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο.
Σε ένα από αυτά, με τίτλο «Από τους Υπουργούς βγήκαν τα κολοκύθια», εμφανιζόταν ο Βασίλης Αυλωνίτης.
Όταν βγήκε στη σκηνή για ερμηνεύσει τον ρόλο του ανέβηκαν στη σκηνή και τέσσερα άγνωστα άτομα. Ο ένας κρατούσε περίστροφο.
Ο Αυλωνίτης τρόμαξε, έκανε βήματα προς τα πίσω και σκόνταψε την ώρα που ακούστηκε ο πυροβολισμός. Πίσω του έπεφτε νεκρός ο 35χρονος Παναγιώτης Μωραΐτης, τεχνικός, ο οποίος είχε βγει προς τη σκηνή για να δει τι συμβαίνει. Ο Αυλωνίτης κρύφτηκε για λίγο στα καμαρίνια και λίγο αργότερα πήδηξε από ένα παράθυρο και έφυγε από το θέατρο.
Από τις ανακρίσεις που ακολούθησαν θεωρήθηκε ουσιαστικά ότι υπαίτια ήταν σε μεγάλο βαθμό η σάτιρα και όχι μόνο οι δράστες.
Δύο από τους δράστες συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν, ενώ ως ηθικός αυτουργός θεωρήθηκε ο Παύλος Γύπαρης, ο οποίος υπήρξε καθοδηγητής και στη δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη 12 χρόνια νωρίτερα. Τότε εκδόθηκε και ο γνωστός νόμος “περί Τύπου” που περιελάμβανε και το θέατρο στην επακόλουθη λογοκρισία.
Η «περίεργη» δίκη ξεκίνησε στο Κακουργοδικείο Πειραιώς και ολοκληρώθηκε στη Χαλκίδα «προς αποφυγήν επεισοδίων».
Τον Δεκέμβριο του 1932 καταδικάσθηκαν μόνον οι δύο από τους δράστες, οι Δικώνυμος και Σταφυλακαράκης σε 7ετή κάθειρξη.
Ο Βασίλης Αυλωνίτης, μέχρι το τέλος της ζωής του έφερε το βάρος ότι ήταν η αφορμή για αυτόν τον θάνατο και είχε δηλώσει: «Θα περάσουν πολλά χρόνια για να βγω σε αθηναϊκή σκηνή».
