ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ –  ανακαλύπτεται στις 8 Απριλίου 1820 – η ιστορία της απο την Μήλο στο Παρίσι

Ανακαλύπτεται τυχαίως από αγρότη τής νήσου Μήλου, στις 8 Απριλίου του 1820 το περίφημο άγαλμα τής Αφροδίτης. Ανήκει στην Ελληνιστική περίοδο, και είναι αποτέλεσμα τής επιστροφής στα Κλασσικά πρότυπα τού 5ου και 4ου αιώνος, που αναβιώνουν κατά την ύστερη Ελληνιστική περίοδο (150-50π.Χ.).

Η «Αφροδίτη της Μήλου» – αρχαία Θεά του Έρωτα και της Ομορφιάς,  είναι ένα από τα πιο γνωστά και εντυπωσιακά αγάλματα της ελληνιστικής περιόδου. Το άγαλμα είναι φτιαγμένο από παριανό μάρμαρο και έχει ύψος πάνω από 2 μέτρα. Δημιουργός του είναι πιθανότατα ο Σκόπας, μαθητής του Φειδία, ή κατά άλλες πληροφορίες, ο Αλέξανδρος της Αντιόχειας, για τους οποίους όμως δεν γνωρίζουμε περισσότερα στοιχεία.

Το άγαλμα αν και βρέθηκε χωρίς χέρια, πιθανολογείται πως στο αριστερό της χέρι κρατούσε ένα μήλο, ενώ το δεξί ακουμπούσε στο ύφασμα που είναι τυλιγμένο γύρω από τους γοητευτικούς γοφούς της «Αφροδίτης»

Την περίοδο τής ανακαλύψεως τού αγάλματος, στον προστατευμένο κόλπο τής Μήλου είχε αράξει ένα Γαλλικό πολεμικό πλοίο, με τους Γάλλους αξιωματικούς να αναζητούν αρχαία στον ελεύθερο χρόνο τους.

Ο Έλληνας γεωργός, ονόματι  Κεντρωτάς, ενώ έσκαβε  στο χωράφι του γιά να φτιάξει τις πεζούλες, γιατί είχαν πέσει πέτρες και χώματα από την αρχαία οχύρωση, εντελώς τυχαία, αλλά σε μεγάλο βάθος, βρήκε το άγαλμα τής Αφροδίτης.

Ο Γάλλος σημαιοφόρος, αντιλαμβανόμενος την μεγάλη αξία τού αγάλματος, έδωσε προκαταβολή στον Κεντρωτά 400 γρόσια, γιά να το κλείσει γιά λογαριασμό τής Γαλλίας και να ξεκινήσει η διαδικασία τής μεταφοράς.

Το πρόσφερε στον βασιλιά Λουδοβίκο 18ο την 1η Μαῒου 1821, και αυτός με την σειρά του το δώρισε στο Λούβρο. Αντίγραφο τού αγάλματος, τιμής ένεκεν (…) προσφορά από το Μουσείο τού Λούβρου, υπάρχει στην πρώτη αίθουσα τού αρχαιολογικού Μουσείου τής Μήλου στην Πλάκα.

Στις 28 Σεπτ 1939.—Οι Γάλλοι, εμπρός στον κίνδυνο των ναζί, φυγαδεύουν την Νίκη της Σαμοθράκης και την Αφροδίτη τής Μήλου από το μουσείο του Λούβρου.