της Κατερίνας Κομνηνού
Ζουμε τελικά σε μια υποκριτική κοινωνία ,εγκλωβισμένη σε στερεότυπα .Μία κοινωνία που κρίνει, δικάζει καταδικάζει μέσω social τον οποιοδήποτε δεν της κάνει ….χωρίς οίκτο .
Ο 64χρονος Δημήτρη Καλλογιάνης , ο ανθρωπος που ήταν γνωστός στο νησί της Λέσβου ως «Δήμητρα» τόλμησε να θέλει να νιώθει γυναίκα σε μια κοινωνία που δέχεται τις «άνανδρες συμπεριφορές» καθημερινά όχι όμως όσους νιώθουν διαφορετικά χωρίς να πειράξουν κανέναν.
Ολοι οι άνθρωποι είναι ίσοι αλλά και διαφορετικοί. Πιο συγκεκριμένα είναι ίσοι στα δικαιώματα ζωής, ελευθερίας αξιοπρέπειας, περιουσίας παιδείας, εργασίας κλπ.αλλα και διαφορετικοί στο τι τους κάνει να νιώθουν καλά
Κρίνουμε τους πάντες χωρίς να ξέρουμε την πορεία και τον πόνο του καθενός…….,εύκολη λεία …στην αγέλη!
“Στα 16 είπε στους γονείς της ότι είναι κορίτσι, την έκλεισαν σε ίδρυμα και της έβαζαν κρυφά τα φάρμακα στο φαγητό.
Στα 20 έμενε σε παγκάκια στην Αθήνα.
Στα 25 επέστρεψε στο χωριό να φροντίζει την άρρωστη μητέρα.
Ο θάνατός της μητέρας της τη συγκλόνισε. Η αυτοκτονία ήταν πλέον η πιο ελκυστική λύση.
Στα 52, όταν πέθαναν οι γονείς της, άρχισε να ντύνεται με γυναικεία ρούχα και να παραγγέλνει φορέματα από περιοδικά του εξωτερικού.
Στα 63 τα παιδιά της γειτονιάς έμπαιναν στο σπίτι απ’ το παράθυρο και τη λίντσαραν, τραβώντας βίντεο και ανεβάζοντάς τα στο ίντρενετ.
Στα 64 την ξαναέστειλαν σε ψυχιατρείο, εξαφανίστηκε, έμεινε αγνοούμενη για 2 μήνες και τελικά βρέθηκε στα αζήτητα ενός νοσοκομείου, νεκρή, έπειτα από την εγκατάλειψή της μετά από τροχαίο.
Στο σπίτι το ραδιόφωνο δεν σταματούσε ποτέ να παίζει τραγούδια…
Λάτρευε τον Χριστό, τη Μαρία Κάλλας και την Γκρέτα Γκάρμπο.
Το μαρτύριο τέτοιων ανθρώπων ποτίζει με πόνο όσα περιβόλια καταφέρουν και ανθίσουν για τις επόμενες γενιές. Είναι αυτό που μας δεσμεύει να σταθούμε ανυποχώρητοι απέναντι στους κανίβαλους του κόσμου, έως ότου τσακίσουμε για πάντα την κτηνωδία τους.
Η θλίψη μπορεί να είναι κομμάτι της ζωής, η βαρβαρότητα όχι”.
Ένας «διαφορετικός» άνθρωπος έφυγε. Μέχρι να «κατακρεουργήσουμε» η να χλευάσουμε την επόμενη «Δήμητρα» ας μάθουμε να κρίνουμε τους ανθρώπους γύρω μας με άλλα κριτήρια ..θα μας έκανε πολύ καλύτερους .
Η Δήμητρα είχε εξαφανιστεί από το Δρομοκαΐτειο στις 6 Απριλίου και στις 9 του ίδιου μήνα εντοπίζεται νεκρή στο Φαληρικό Δέλτα, μετά από τροχαίο δυστύχημα με εγκατάλειψη.
Παρά τις εκκλήσεις της οικογένειας να ενεργοποιηθεί το Silver Alert, αυτό τελικά γίνεται στις 25 Μαΐου, χωρίς αποτέλεσμα. Η σορός της Δήμητρας βρισκόταν στο νεκροτομείο του Τζάνειου Νοσοκομείου. Ακόμη και τότε, κανείς δεν ειδοποιεί τις Αρχές, με αποτέλεσμα η Δήμητρα να ενταφιαστεί μόνη ως σορός αγνώστων στοιχείων.
