Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Η Κασσιανή ήταν κούκλα και ίσως η πρώτη φεμινίστρια. Μια κοπέλα ποιήτρια, συνθέτρια, και υμνογράφος (κάτι σαν τραγουδοποιός του έντεχνου δηλαδή), που όμως δεν ήταν βαρετή και ούτε χάριζε κάστανα. Έγινε πασίγνωστη όταν έγραψε το τροπάριο, ναι το γνωστό, αυτό που αρχίζει με τις λέξεις: “fΚύριε η εν πoλλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…” και έγινε σουξέ.
Την ιστορία της την ξέρετε; Ξέρετε πως παρ’ ολίγο να γίνει αυτοκράτειρα αλλά η Θεοδώρα (Όχι του Ιουστινιανού – μια άλλη) της έφαγε την θέση; Λοιπόν θα σας τα πω όλα, με άπλα λόγια για να την καταλάβουμε όλοι μας.
Τα παλιά χρόνια τα κορίτσια συγκινούνταν με το ερωτικό ρομάντζο που παίχτηκε μεταξύ του αυτοκράτορα Θεόφιλου και της Κασσιανής. Ο Θεόφιλος που λέτε, ήταν κούκλος αλλά λιγάκι μαμμόθρεφτος (αργότερα, μεγαλώνοντας έγινε κάθαρμα). Η μητέρα του είχε πεθάνει μεν, αλλά η μητριά του τον έκανε ότι ήθελε – τον χειραγωγούσε όπως λέμε στις μέρες μας. Και αποφάσισε να τον παντρέψει. Μάζεψε όλες τις νεαρές κοπέλες των καλών οικογενειών του Βυζαντίου, του έδωσε ένα χρυσό μήλο, τον ορμήνεψε και του είπε να το δώσει σ’ αυτήν που θα του “γυαλίσει” (αντέγραψε την ιστορία του Πάρι με το μήλο που έδωσε στην Αφροδίτη, αν καταλάβατε!!!).
Στο παλάτι: αριστερά η μητριά, ο Θεόφιλος στο κέντρο και δεξιά οι υποψήφιες νύφες.
Μαζεύτηκαν λοιπόν τα κοριτσόπουλα φορώντας τα καλά τους, ο Θεόφιλος είχε μπανιαριστεί, είχε σενιαριστεί, τις κοίταγε και του έτρεχαν τα σάλια. Όλες τις ήθελε. Νέος λέμε – στα ντουζένια του. Και ξαφνικά βλέπει την καλλονή Κασσιανή, την πλησιάζει και λέει μέσα του… “αυτήν θέλω”. Την γούσταρε σαν τρελός. Έκανε την κίνηση να της δώσει το μήλο και αντί να της πει κάποιο κομπλιμέντο ο μαλάκας, της είπε:
- “Ὡς ἂρα διά γυναικός ἐρρύη τὰ φαῦλα” (Από τη γυναίκα ήρθαν στον κόσμο τα κακά – εννοώντας την Εύα)
Η Κασσιανή που όπως είπαμε ήταν μορφωμένη και από τις πρώτες φεμινίστριες, σου λέει όχι ρε φίλε, που θα θίξεις τώρα όλες τις γυναίκες – και απλώνοντας το χέρι να πάρει το μήλο, του απαντάει..
- “Ἀλλά καὶ διά γυναικός πηγάζει τά κρείττω” (Αλλά και από τη γυναίκα πηγάζουν και τα καλά – εννοώντας την Παναγία)
Κόπηκε ο Θεόφιλος. Κιτρίνισε. Θίχτηκε ο εγωϊσμός του και δεν της έδωσε το μήλο. Σου λέει, αυτή είναι γλωσσού. Έμεινε η Κασσιανή με απλωμένο το χέρι. Έξαλλος, απομακρύνθηκε από κοντά της και συνέχισε να ψάχνει για άλλη νύφη. Και του γυάλισε η Θεοδώρα, μια άλλη αρχοντοπούλα, νόστιμη και λαχταριστή. Σ’ αυτήν έδωσε το μήλο.
Την παντρεύτηκε – παρ’ όλο που ακόμα ήταν καψούρης με την Κασσιανή – και της έκανε 6 παιδιά. Ένα γιο και πέντε κόρες. Αλλά τσακώνονταν συνέχεια. Βλέπετε αυτός ήταν εναντίον των εικόνων, ενώ η Θεοδώρα υπέρ. Αυτός ξήλωσε τις εικόνες από παντού και η άλλη τις έκρυβε κάτω απ’ το στρώμα της.
Από αριστερά: Η Κασσιανή, ο Θεόφιλος και η Θεοδώρα
Η Κασσιανή – για να μην ξεχνιόμαστε – από την μια στεναχωρήθηκε που δεν έγινε αυτοκράτειρα, απ’ την άλλη όμως δεν τα έβαψε και μαύρα. Γνώρισε έναν παίδαρο, τον Ακύλα, που έκανε θραύση στα κοριτσόπουλα. Τον ήθελαν όλες. Ένα τεκνό – μανούλι σου λέει. Ο Θεόφιλος που είχε δώσει εντολή στις μυστικές υπηρεσίες του παλατιού, να την παρακολουθούν στενά, έμαθε τα πάντα και από την λύσσα του στέλνει τον Ακύλα στη Σικελία με μετάθεση. Κλάμα η Κασσιανή, πλάνταξε. Όταν απ’ την Σικελία τον φέρανε στην Κρήτη, αποφάσισε να πάει να τον βρει, με την κρυφή ελπίδα ότι μπορεί να γνωρίσει και τον Χαρούλη για να του δώσει κάποιους στίχους της να τους κάνει τραγουδια. Ο Θεόφιλος κάνει τα πάντα για να μην σμίξει το ζευγάρι, η Κασσιανή επιστρέφει πίσω σε κακό χάλι (ούτε τον Ακύλα είδε, ούτε τον Χαρούλη – γιατί έλειπε περιοδεία), και κλείνεται σε μοναστήρι.
Κασσιανή και Θεόφιλος (δυστυχώς φωτογραφίες του Ακύλα δεν έχουν διασωθεί – ούτε κανονικές ούτε selfie)
Ο καιρός περνούσε, ο Θεόφιλος γινόταν ολοένα και πιο βάναυσος – ξεσπώντας στους υπέρμαχους των εικόνων, ενώ η Κασσιανή έγραφε τροπάρια και ανερχόταν στην ιεραρχία της μονής. Την προόριζαν για ηγουμένη.
Κάποια στιγμή ο Θεόφιλος, μην αντέχοντας άλλο την μουρμούρα της Θεοδώρας και τις τσιρίδες των 6 παιδιών του, αποφάσισε να πάει να την βρει στο μοναστήρι. Η Κασσιανή το έμαθε και λίγο πριν μπει ο αυτοκράτορας στο κελί της, κρύφτηκε. Δεν ήθελε να τον δει μη τυχόν και της ζωντανέψει το παλιό πάθος και πέσει σε καμμιά αμαρτία. Σου λέει εγώ τώρα πάω για ηγουμένη, δεν με παίρνει να κάνω τσιλημπουρδήματα… Και έτσι δεν βρέθηκαν.
Οι ερευνητές αργότερα που προσπάθησαν να αναλύσουν το “Κύριε η εν πoλλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…”, δεν μπόρεσαν να βγάλουν άκρη. Ειδικά στον στίχο που λέει “υπαρχει οιστρος ακολασιας”.
Για ποια ακολασία μιλάει η Κασσιανή; Τι είναι αυτό που μας κρύβει; Έκανε κάτι πίσω απ’ την πλάτη μας και δεν το πήραμε είδηση; Και καλά εμείς, οι μυστικές υπηρεσίες, τίποτα; Δεν πήραν χαμπάρι τίποτα; Ή μήπως καταχώνιασαν την υπόθεση με την ένδειξη ΑΠΟΡΡΗΤΟ και την έφαγε το μαύρο σκοτάδι; Θα μάθουμε άραγε ποτέ την αλήθεια
NIKOS ONLINE
