Η «Τσικνοπέμπτη» της Ελλάδας- η μέρα της απόλυτης κρεατοφαγίας

Είμαστε μια χώρα που ξεχωρίζουμε τις ημέρες με γιορτές και κυρίως μια χώρα η οποία αγαπάει τις παραδόσεις της .Σε διάφορα μέρη της Ελλάδας αναβιώνουν παλιά έθιμα και δίνουν την ευκαιρία για γλέντι και πολύυυυυ φαγητό.
Ανήμερα την Τσικνοπέμπτη, ακόμα και οι γειτονιές της Αθήνας «μυρίζουν» τσίκνα.
Αλλά ας δούμε την ιστορία της ημέρας .
Έντεκα ημέρες πριν την Καθαρά Δευτέρα, την δεύτερη εβδομάδα του Τριωδίου που ονομάζεται “Κρεατινή”, γιορτάζεται η Τσικνοπέμπτη ως ημέρα χαράς αλλά και προετοιμασίας για τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς καθώς πλησιάζει η Σαρακοστή πριν το Πάσχα.
Ονομάζεται Τσικνοπέμπτη επειδή την ημέρα αυτή όλα τα σπίτια ψήνουν κρέας ή λειώνουν το λίπος από τα χοιρινά και ο μυρωδάτος καπνός (τσίκνα) είναι διάχυτος παντού.
Το έθιμο χάνεται στα βάθη των αιώνων, εικάζεται όμως, ότι προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που επιβίωσαν του Χριστιανισμού.
Στην παλιά Αθήνα το μεγαλύτερο κέφι απ’ όλες τις αποκριάτικες μέρες γινότανε την μέρα της Τσικνοπέμπτης.
Το γλέντι συμπεριλάμβανε αποκριάτικα πειράγματα με κορδέλες, κομφετί….και πολύ τραγούδι…. Και στο τέλος, τα ψητά κρεατικά όλων των ειδών ,μετά σέρβιραν τον χαλβάς του μπακάλη με το λεμόνι και την κανέλα αλλά και το καθαρισμένο μηλαράκι μέσα στο ποτήρι με το κρασί…..
Στη δεκαετία του ΄30 η καρδιά του γλεντιού την ημέρα της Τσικνοπέμπτης χτυπούσε στην Πλάκα, στις περίφημες ταβέρνες του Πορτοκάλλη, του Σαΐτη, του Αλίκοκου και του Τσελέντη, όπου το ποτό έρεε και οι θαμώνες διασκέδαζαν μέχρι πρωίας.
Κοντά στα 1938, οργάνωναν οι Αθηναίοι μεγάλες εξορμήσεις στις ταβέρνες της Πλάκας και του Ψυρρή. Το αποκριάτικο γλέντι γινόταν στα ταβερνάκια της οδού Κυδαθηναίων και στην ταβέρνα του Γιαμβριά όπου οι Αθηναίοι γλένταγαν πίνοντας ρετσίνα.
Σε φύλλο της εφημερίδας “Ελευθερία” του 1958 καλούσαν τους αναγνώστες σε μουσικές βραδιές. “Ειδικό σπέσιαλ πρόγραμμα για τη βραδιά της Τσικνοπέμπτης κάτι που θα μείνει αξέχαστο προ παντός δια κέφι και χορό” ανέφερε η ταβέρνα “Παληα Αθήνα” του Γάκη, στην οδό Αδριανού, στην οποία εμφανιζόταν ο Τώνης Μαρούδας, Μπελίντα, Νέζερ και οι χορευτές Σειληνός την Ελένη Προκοπίου.
Το κέντρο ‘”Τροκαντερό” καλούσε τους Αθηναίους για ξεφάντωμα με την ορχήστρα Γιάννη Τζαβούλη με ρεπερτόριο Νίκου Γούναρη.
Την Τσικνοπέμπτη του ’63 οι Αθηναίοι είχαν την ευκαιρία να διασκεδάσουν με τη βασίλισσα της νύχτας, όπως την αποκαλούσαν, Ζωζώ Σαπουντζάκη στο κέντρο του Καλαμπόκα “Ο Ίκαρος”.
Η Τσικνοπέμπτη εορτάζεται συνεχώς μέχρι σήμερα με γλέντι καλό κρασί και την απαραίτητη «τσίκνα» απο τις αυτοσχέδιες ψησταριές σε κάθε γωνιά του τόπου μας .
Στην Πάτρα, έχουμε το έθιμο της Γιαννούλας της Κουλουρούς. Η Γιαννούλα, σύμφωνα με την παράδοση, πιστεύει πως ο ναύαρχος Ουίλσον έρχεται να την παντρευτεί και τον περιμένει μάταια σαν την τρελή στο λιμάνι. Έτσι, την Τσικνοπέμπτη οι Πατρινοί ντύνουν κάποιον νύφη, ή βάζουν ένα ομοίωμα νύφης στο λιμάνι και διασκεδάζουν γύρω του.
Στις Σέρρες ανάβουν μεγάλες φωτιές στις αλάνες και αφού ψήσουν το κρέας, πηδούν από πάνω τους.
Στη Θήβα, αρχίζει ο «βλάχικος γάμος», που ξεκινά με το προξενιό δύο νέων, συνεχίζει με τον γάμο και τελειώνει την Καθαρά Δευτέρα με την πορεία των προικιών της νύφης και το γλέντι των συμπεθέρων.
Στην Ιο, το βράδυ της Τσικνοπέμπτης μασκαράδες ζωσμένοι με κουδούνια προβάτων διασχίζουν τη Χώρα και επισκέπτονται σπίτια και καταστήματα.
Στον Πόρο, η παράδοση επιβάλλει στους νέους να κλέψουν ένα… μακαρόνι, το οποίο θα βάλουν κάτω από το μαξιλάρι τους για να δουν ποια θα παντρευτούν.
Σε όλη την Πελοπόννησο σφάζουν χοιρινά από τα οποία φτιάχνουν διάφορα άλλα τρόφιμα, μεταξύ των οποίων πηχτή, τσιγαρίδες, λουκάνικα, γουρναλοιφή και παστό.
Στη Σκόπελο, οι κάτοικοι δίνουν ραντεβού στο Πεύκο, για να συνεχίσουν το γλέντι και το φαγοπότι όλοι μαζί.
Το τσίκνισμα λοιπόν σήμερα επιβάλλεται ,με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας ας το απολαύσουμε λοιπόν ,αλλά με μέτρο στο πολύ φαγητό…
👉ακολουθήστε την σελίδα μας στο facebook https://www.facebook.com/enjoynews.gr/