O Σπύρος Εξάρας είναι ζωντανό παράδειγμα ενος ..success story που μας κάνει υπερήφανους σαν Έλληνες .
Κυνηγώντας το όνειρο του ένας Έλληνας νεαρός μουσικός από την Θεσσαλονίκη ο Σπύρος Εξάρας , γέμισε τις αποσκευές του ,με το ταλέντο του ,τα όνειρα του και και τις φιλοδοξίες του και ξεκίνησε για την Νέα Υόρκη το 1992.
Με πολύ δουλειά κατάφερε να ξεχωρίσει σ´ έναν άκρως ανταγωνιστικό χώρο…αυτόν της Τζάζ και να αφήσει το μουσικό του στίγμα.
Στο βιογραφικό του έχει συνεργασίες με ονόματα μεγάλων καλλιτεχνών όπως η Shirley Bassey ,η Μariah Carey και τον θρύλο της Τζάζ Mark Murphy.
Πότε αισθανθήκατε για πρώτη φορά το μικρόβιο της μουσικής ; Αν δεν κάνω λάθος δεν προέρχεστε από μουσική αλλά στρατιωτική οικογένεια να υποθέσουμε ότι υπήρχαν μουσικά ακούσματα μέσα στην οικογένεια σας ;
-Νομίζω πως γεννήθηκα με «μουσικοιό», αφού από πολύ μικρός πήγαινα και στεκόμουν πάντα δίπλα στις ορχήστρες, όταν με έπαιρναν οι γονείς μου σε διάφορες εκδηλώσεις. Μου κέντριζε πάντοτε το ενδιαφέρον το σχήμα και οι ήχοι των οργάνων, αλλά με μάγευε και η αρμονία της μουσικής.
Οταν ήμουν περίπου πέντε χρονών άκουσα τον πατέρα μου, ο οποίος πολύ σωστά αναφέρατε πως ήταν αξιωματικός, να παίζει φυσαρμόνικα. Ήταν το έναυσμα της μύησής μου στη μουσική.
Η μητέρα μου είχε πάντοτε ενα ραδοφωνάκι στην κουζίνα και άκουγε διάφορα τραγούδια αλλά επίσης υπήρχε και ένα πικ-απ στο σπίτι με δίσκους παλιούς, του Μαρούδα, του Χιώτη, του Μουζάκη, του Αττίκ, του Σουγιούλ και διάφορων άλλων της εποχής, τους οποίους αγαπώ ιδιαίτερα μέχρι σήμερα.
Ποιες είναι οι σπουδές σας στη μουσική ;
Σπούδασα κλασσική κιθάρα με την Όλγα Καλογρηάδου στο Εθνικό Ωδείο Ζωγράφου και στο ωδείο Νίκος Σκαλκώτας, όπου αποφοίτησα με δίπλωμα.
Επίσης ανώτερα θεωρητικά (Αρμονία, Φούγκα, Αντίστιξη) με τον Μιχάλη Τραυλό, στο ωδείο Νίκος Σκαλκώτας. Και παρακολούθησα ένα διετές σεμινάριο τζαζ ενορχήστρωσης και αυτοσχεδιασμού στο ωδείο Σύγχρονη Ωδή με τον Βαγγέλη Κορδομπούλη.
Επίσης ένα μεγάλο σχολείο ήταν για μένα η Νέα Υόρκη. Όχι μόνο στη μουσική αλλά και στη ζωή. Είχα την ευκαιρία να παίξω δίπλα σε τεράστια ονόματα του χώρου που μου άλλαξαν τον τρόπο σκέψης και με δίδαξαν πολλά.
Τα ακούσματα της γενιάς σας ήταν κυρίως Ροκ και Pop ,εσείς είχατε ασχοληθεί με την μουσική τάση της εποχής ;
Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Αλλά η ροκ, εκείνη την εποχή τουλάχιστον ήταν και τρόπος ζωής. Έτσι δε μπόρεσα κι εγώ να μην ακολουθήσω. Παράλληλα λοιπόν με τις κλασσικές μου σπουδές πειραματίστηκα και με τη ροκ μουσική στην οποία ένιωθα πως με συμπλήρωνε ως μουσικό αλλά και σαν άνθρωπο. Φυσικό επακόλουθο ήταν να οδηγηθώ και στη τζαζ.
Το 1992 κάνατε το υπερατλαντικό ταξίδι να κατακτήσετε το όνειρο σας. Πόσο εύκολο ήταν να προσαρμοστεί ο νεαρός Έλληνας μουσικός σε μια χώρα με διαφορετική μουσική αλλά και επαγγελματική κουλτούρα ;
Φαινομενικά η Νέα Υόρκη έχει πολλές ομοιότητες με την Ελλάδα. Έχει επίσης την τάση να ελκύει ανθρώπους απ’όλο τον κόσμο και να σέβεται κάθε είδους κουλτούρα. Αυτό όμως δε σημαίνει πως εύκολα σου δίνεται κι’όλας. Η Νέα Υόρκη για να σε ανταμοίψει πρέπει να της αποδείξεις πως είσαι έτοιμος για πολλές θυσίες, σκληρή δουλειά, υπομονή, μελέτη και επαγγελματισμό.
Έχετε κάνει εξαιρετικές συνεργασίες, ποιες από αυτές έχουν σημαδέψει την διεθνή καριέρα σας ;
H αλήθεια είναι πως έχω κάνει πολύ όμορφες συνεργασίες και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Μπορώ να πω, πως όλες μου χάρισαν κάτι και έμαθα μέσα απ’ αυτές. Αν μπορούσα να ξεχωρίσω κάποιες που κατά κάποιο τρόπο μπορώ να πω πως με σημάδεψαν και καλλιτεχνικά, θα ήταν η συνεργασία μου με τη σπουδαία φωνή της Ευρώπης Shirley Bassey, την Αμερικανίδα ντίβα της ποπ Mariah Carey, τον θρύλο της τζαζ Mark Murphy και τον βραβευμένο με Grammy φλαουτίστα της λάτιν τζαζ Dave Valentin.
Louis Armstrong η Μiles Davis ;
Τώρα με φέρνεις σε δύσκολη θέση. Έιναι σαν να ρωτάς τι είναι πιο σημαντικό για τον άνθρωπο, το νερό ή ο αέρας.
O Louis όχι μόνο έβαλε τα θεμέλια στη τζαζ αλλά ήταν και κατά κάποιο τρόπο ο πρώτος σολίστας του είδους, ενώ ο Miles πάτησε πάνω στα θεμέλια που έβαλε ο Louis και την προχώρησε πιο πέρα, χρησιμοποιώντας πολύ πιο μοντέρνα αρμονία και στη συνέχεια πιο ηλεκτρικό ήχο.
Χωρίς αυτούς τους δύο γίγαντες της τζαζ αλλά και πολλούς άλλους δε θα είχαμε τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε σήμερα αυτή την υπέροχη μουσική.
Κατα τη διάρκεια του lockdown έχουμε τη (μόδα) της διαδικτυακής συναυλίας , σας βρίσκει σύμφωνο αυτής η μορφή η επικοινωνία του καλλιτέχνη με το κοινό του;
Χαίρομαι που μου κάνεις αυτή την ερώτηση γιατί είμαι από τους πλέον ελάχιστους καλλιτέχνες που αρνούμαι να συμμετάσχω σε διαδικτυακή συναυλία.
Θεωρώ βάναυση την απόφαση να κλείσουν τα σχολεία και να σταματήσουν τις συναυλίες και γενικότερα τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Θα μπορούσαν αυτοί οι δύο σημαντικοί τομείς να έχουν παραμείνει σε λειτουργία με απαραίτητα μέτραφυσικά, όπως αποστάσεις, μάσκες και διάφορα άλλα μέτρα πρστασίας.
Μου έχει ζητηθεί πολλές φορές να συμμετάσχω σε τέτοιας μορφής συναυλία αλλα αρνήθηκα. Τι επικοινωνία με το κοινό να έχει ο καλλιτέχνης, μάλλον με το…κενό θα έχει.
Photo credits: ILIR RIZAJ
Πιστεύεται ότι είναι κάτι που θα μείνει η θα επανέλθουμε μετά την πανδημία στις παλιές ζωντανές συναυλίες;
Νομίζω πως ο κόσμος διψάει για ζωντανές εμφανίσεις και γνωρίζει πως αυτή η εμπειρία είναι αναντικατάστατη. Παρ όλα αυτά όμως πιστεύω πως κάποια μερίδα του κόσμου που δεν συγκινείται τόσο απο το συναίσθημα της ζωντανής παράστασης θα επαναπαυτεί στον καναπέ του και θα απολαμβάνει διαδικτυακές συναυλίες, κάτι σαν να βλέπει την ΕΤ1 ας πούμε…
Ακούτε Ελληνική μουσική και αν ναι τότε ποιος Έλληνας συνθέτης σας αγγίζει σαν καλλιτέχνη;
Νομίζω πως καμμία μουσική δε με συγκινεί τόσο όσο η Ελληνική, ιδιαίτερα σαν Έλληνας που διαμένει στο εξωτερικό.
Αν με ρωτάτε για ένα μόνο συνθέτη θα έλεγα με διαφορά το Μάνο.
Ο Χατζιδάκις ήταν ο συνθέτης που ήξερε να συνθέτει όμορφες μελωδίες και να τις εναρμονίζει αριστοτεχνικά. Σε κάθε τραγούδι του, ακόμη και στα κινηματογραφικά που ο ίδιος κατηγορούσε, μπορείς να ανακαλύψεις μικρά διαμαντάκια.
Είναι ο μοναδικός Έλληνας που μπορώ να τοποθετήσω στη λίστα των διεθνών συνθετών, δίπλα στον Cole Porter, GeorgeGershwin, Michel Legrand, Nino Rota, Ennio Morricone, Kurt Weill κ.α.
Κλείνοντας ποια είναι τα σχέδια σας για το 2021 ;
Ήδη μέχρι τις αρχές Απρίλη θα κυκλοφορήσει ενα μεμονωμένο κομμάτι (single) που έχω ηχογραφήσει με την ταλαντούχα σαντουρίστα και τραγουδίστρια Λουκία Βαλάση, με σκοπό να ηχογραφήσουμε ένα ολόκληρο άλμπουμ λίγο αργότερα.
Τον Απρίλη επίσης θα ηχογραφήσω μερικά τραγούδια με την Στέλλα Παπαλάμπρου, όπου η ίδια έχει γράψει στίχο στα γαλλικά και πορτογαλέζικα σε δικά μου κομμάτια.
Ετοιμάζω επίσης κι ένα άλμπουμ με το γκρουπ μου, το Spiros Exaras World–JazzEnsemble.
Και στα σκαριά πολλά άλλα σχέδια, δουλεύω κάποια λάτιν κομμάτια με την Janyll, μία διάσημη Δομινικάνα τραγουδίστρια αλλά και ένα άλμπουμ με μία ανερχόμενη Ελληνοαμερικανίδα τζαζ τραγουδίστρια, την Aggeliki Psonis.
www.spirosexaras.com
http://www.spirosexaras.com/
https://music.apple.com/us/artist/spiros-exaras/863206957
https://music.apple.com/us/artist/spiros-exaras-world-jazz-ensemble/360498384
https://www.facebook.com/Spiros-Exaras-635686256485423
https://www.imdb.com/name/nm0264028/
Επιμέλεια :Μάνος Σταυριανός
