απο τήν Κατερίνα Κομνηνού
H πρώτη μεγάλη λεωφόρος της Αθήνας η Λεωφόρος Συγγρού ήταν το συνώνυμο του δρόμου της ανεμελιάς αφού ένωνε το κέντρο της Αθήνας με τη θάλασσα. Η πρώτη αεροφωτογραφία της είναι τραβηγμένη περίπου το 1920. Μέχρι να πάρει την σύγχρονη μορφή της ήταν ένας μεγάλος καρόδρομος.
Την χάραξη του δρόμου ανέλαβε ο Ιωάννης Γενίσαρλης μηχανικός του στρατού
Η κατασκευή του δρόμου άρχισε το 1898.Εκείνη την εποχή υπήρχαν χωράφια και διάσπαρτα μικρά χαμόσπιτα σε όλο το μήκος του χωματόδρομου.
Μεγάλο μέρος των εξόδων της χάραξης και λειτουργίας του δρόμου καλύφθηκε από τον τραπεζίτη και πολιτικό Ανδρέα Συγγρό .Ετσι έδωσε και το όνομά του στην πρώτο μεγάλο αυτοκινητόδρομο της Αθήνας. Τον Οκτώβριο του 1904 δημοπρατήθηκε το έργο με κονδύλι 135.000 δραχμών για τη δενδροφύτευση της λεωφόρου έτσι τέλος Νοεμβρίου του 1904 η καινούργια λεωφόρος της Αθήνας δόθηκε στην κυκλοφορία.
Απο τα επτά αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν στην Αθήνα συγκρούστηκαν τα δύο.
Ήταν 11 το πρωί στις 4 Μαρτίου 1907 όταν συνέβει ένα θανατηφόρο τροχαίο .Δύο αυτοκίνητα κατευθύνονταν από τη Συγγρού προς το Παλαιό Φάληρο (σήμερα έχει γίνει υπόγεια γέφυρα στο σημείο). Το ένα το οδηγούσε ο Πρίγκιπας Ανδρέας και το άλλο ο βουλευτής Φθιώτιδας, Νικόλαος Σιμόπουλος. Σημειωτεόν ότι τότε στην Αθήνα κυκλοφορούσαν συνολικά …επτά αυτοκίνητα. Δεν είχαν πινακίδες. Όλοι ήξεραν ποιοι ήταν οι επτά ιδιοκτήτες αυτοκινήτων στην πόλη. Στο ύψος του εργοστασίου ΦΙΞ, μια γυναίκα, η 25χρονη Ευφροσύνη Βαμβακά, ήταν στο πεζοδρόμιο με τον 6χρονο γιο της. Η γυναίκα κατέβηκε στο δρόμο για να περάσει ο απέναντι. Το αυτοκίνητο του βουλευτή προσπάθησε να την αποφύγει όμως η γυναίκα έχασε την ισορροπία της και έπεσε στο οδόστρωμα. Το αυτοκίνητο του Πρίγκιπα που ακολουθούσε δεν πρόλαβε να κόψει ταχύτητα και πέρασε πάνω από την άτυχη γυναίκα που σκοτώθηκε ακαριαία . Ο μικρός γιος της δεν είχε κατέβει από το πεζοδρόμιο και σώθηκε.
Απόπειρα δολοφονίας του Βασιλιά και το τάμα του
Στις 14 Φεβρουαρίου του 1898 ο Γεώργιος ο Α΄ επέστρεφε από το Φάληρο, όπου είχε πάει για απογευματινό περίπατο με την κόρη του Μαρία και τους υπασπιστές του, όταν στην ιστορική περιοχή Ανάλατος δέχτηκε επίθεση από δύο άντρες που είχαν στήσει ενέδρα. Η απόπειρα απέτυχε και οι δράστες τράπηκαν σε φυγή. Αμέσως μετά την απόπειρα,τελέστηκε δοξολογία στη Μητρόπολη, και αποφασίστηκε ανέγερση ναού του Σωτήρος στο μέρος ακριβώς όπου διασώθει εκ θαύματος. Είναι η σημερινή εκκλησία του Αγίου Σώστη.
Το Εργοστάσιο Φίξ
Ο μόνος που είχε προβλέψει την σημασία αυτής της σπουδαίας οδικής αρτηρίας ήταν ο Κάρολος Φιξ, ο οποίος το 1893, στη δυτική όχθη του Ιλισού, έχτισε το πρώτο του μεγάλο εργοστάσιο για την παραγωγή της ομώνυμης μπύρας. Το πρώτο κτίριο έμεινε στη θέση του ως τη δεκαετία του ’50 οπότε και γκρεμίστηκε για να χτιστεί ένα νέο, μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο κτίριο – που τμήμα του παραμένει ως σήμερα και στεγάζει το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης.
Το Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Το 1927, στις 2 Ιανουαρίου ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης έβαλε τον θεμέλιο λίθο του Παντείου Πανεπιστημίου. Το Πάντειο υποδέχτηκε τους πρώτους φοιτητές τρία χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 1930. Ήταν το τρίτο μεγάλο κτίριο στον καινούργιο μεγάλο αυτοκινητόδρομο της Αθήνας. Το 1954 έγιναν οι πρώτες εργασίες ανακατασκευής του δρόμου και το καλοκαίρι του 1959 εγκαινιάστηκε το δίκτυο ηλεκτροφωτισμού της λεωφόρου.
Το Ίδρυμα Ευγενίδου
Το 1966 εγκαινιάστηκε το Ίδρυμα Ευγενίδου με το πρώτο πλανητάριο στην Ελλάδα, χαμηλά στη λεωφόρο, στο ρεύμα ανόδου. Τότε απέναντι ήταν η τεράστια έκταση που στέγασε τον Ιππόδρομο που σήμερα είναι το Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος.
1979 Η Ελλάδα στην ΕΟΚ
Την άνοιξη του 1979 η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν σε δημιουργικό αναβρασμό. Τον Μάιο, θα υπογραφόταν στο Ζάππειο η συμφωνία εισόδου της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ). Για την τελετή θα έφτανε στην Αθήνα ο Γάλλος Πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν με το προεδρικό αεροπλάνο, το ίδιο που είχε παραχωρήσει στον Καραμανλή για να έρθει στην Αθήνα το 1974 μετά την πτώση της Χούντας. Ο Καραμανλής είχε σχεδιάσει μια μεγαλειώδη υποδοχή στον Ντ’ Εστέν που περιελάμβανε τη μεταφορά τους από το τότε αεροδρόμιο του Ελληνικού με ανοιχτό αυτοκίνητο, ώστε να μπορούν να χαιρετούν τον κόσμο που θα είχε συγκεντρωθεί. Φυσικά η πομπή θα περνούσε από τη Λεωφόρο Συγγρού που χρειαζόταν μεγάλη ανακαίνιση. Η νέα ασφαλτόστρωση έγινε σε χρόνο ρεκόρ.Σε 24 ώρες ο δρόμος άλλαξε όψη. Τα διαρκώς αυξανόμενα αυτοκίνητα των Αθηναίων δεν θα χοροπηδούσαν πλέον στις λακκούβες.
Η «σκοτεινή» πλευρά του δρόμου .
Όσο τα χρόνια περνούσαν η Λεωφόρος Συγγρού είχε γίνει πόλος έλξης του αγοραίου έρωτα. Στο ρεύμα καθόδου προς παραλία, γυναίκες και άντρες-τραβεστί έκαναν πιάτσα τις νύχτες. Πολλές φορές ο παράδρομος είχε τόση κίνηση από αυτοκίνητα με τους οδηγούς που έψαχναν ερωτική εκτόνωση, λες και έβλεπες δρόμο του κέντρου σε ώρα αιχμής. Η αστυνομία συχνά έκανε συχνές επιχειρήσεις να διώξει τις ιερόδουλες της Συγγρού και τελικά η πιάτσα «έσπασε».
Η Συγγρού σήμερα .
Στις μέρες μας η Λεωφόρος Συγγρού έχει γίνει μια τεράστια επιχειρηματική αρτηρία .με πολλές μεγάλες εταιρείες της Ελλάδας και του εξωτερικού, εφοπλιστικά γραφεία, κοινωφελή Ιδρύματα και φυσικά ξενοδοχειακές μονάδες την έχουν επιλέξει για έδρα τους. Πολλά από τα κτίρια εκατέρωθεν της λεωφόρου είναι σπουδαία έργα μεγάλων αρχιτεκτόνων.
Ξενοδοχεία 5 αστέρων.
Η Λεωφόρος Συγγρού τα τελευταία χρόνια έγινε μια ξενοδοχειακή «πιάτσα» πολλών αστέρων κι αξιώσεων με πολυτελείς κι όχι μόνο, ξενοδοχειακές μονάδες να προστίθενται συνεχώς στο δυναμικό της χώρας, εκμεταλλευόμενες τα συνεχόμενα ρεκόρ που κατακτά η Ελλάδα στον τουρισμό. Μετα τα λουκέτα των πρώτων χρόνων της κρίσης ξεκίνησε να αλλάζει όψη και σήμερα φιλοξενεί αρκετά πεντάστερα και τετράστερα ξενοδοχεία που αν και έχουν υποστεί μεγάλο πλήγμα απο την πανδημία αυτή την χρονιά, σύντομα θα είναι πάλι γεμάτα απο τουρίστες .
Κέντρο πολιτισμού Σταυρος Νιάρχος
